Република Северна Македонија, со години кандидат за членство во Европската Унија, се соочува со низа пречки кои ги поддржуваат скептиците кои ја доведуваат во прашање правичноста и доследноста на политиката на проширување на ЕУ. Иако се очекуваше пристапниот процес да се одвива според јасни и транспарентни правила, се чини дека политичките играчи во ЕУ станаа пречка на патот на Македонија кон членство.
Грчкиот авторитет на почетокот на пристапните преговори беше предизвикан, иронично, од проблемот со името – Македонија се соочи со вето поради име што и пречеше на Грција. Иако конечно решението беше постигнато со промена на името во Република Северна Македонија, набрзо се појавија нови проблеми. Бугарија, членка на ЕУ, става вето на прашањето за јазикот и историските толкувања, барајќи од Македонија да ги ревидира своите идентитетски основи.
Последниот удар доаѓа од брзата процедура за доделување почеток на преговори со Украина и Молдавија и доделување кандидатски статус на Босна и Грузија, додека Македонија останува на маргините. Овој потег не само што покренува прашања за доследноста во примената на стандардите, туку и го покренува чувството на неправда кон Македонија, која се соочува со притисок да се откаже од своите културни и јазични специфичности за да ги исполни европските барања.
Очигледно е дека политичките интереси во ЕУ играат клучна улога во овој процес. Македонија, не е сосед на Русија па можеби затоа се соочува со неправедни услови за брзо да се интегрира во ЕУ, што го наметнува прашањето за вистинските мотиви зад овој пристап. Додека Украина и Молдавија одат напред, Македонија останува заробена во плетката бирократски пречки.
Прашањето што останува отворено е дали ЕУ е подготвена да го исполни своето ветување за фер и недискриминаторски процес на проширување или дали политичките интереси и внатрешното триење ќе доминираат врз принципите. Македонија заслужува почит и еднаков третман, а политичките вета и барања за откажување од идентитетот не само што ја одвлекуваат од целта, туку и фрлаат сенка на сомнеж врз самата суштина на европските вредности.
Денеска власта се соочува со критики поради перцепцијата на неискреност во комуникацијата со јавноста. Многу граѓани изразуваат загриженост за недоволната транспарентност и чесност во однос на политичките ветувања. Со тоа се создава чувство на незадоволство и може сериозно да се наруши довербата на граѓаните. Важно е владата да преземе одговорност за комуникација со граѓаните и да работи на враќање на довербата преку транспарентност и конкретни активности кои ги одразуваат интересите и потребите на општеството.
Discover more from EU Romapress
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
