Во историска промена, ромската заедница се најде без застапеност во парламентите на многу земји со мнозинство живи Роми и во Европскиот парламент. Ова отсуство означува значаен момент на интроспекција за раководството на Ромите и за стратегиите употребени во застапувањето за интересите на заедницата. Недостигот на гласови на Ромите во овие клучни законодавни тела покренува прашања за ефективноста на минатите пристапи кон „политиките на Ромите“ и потребата од реевалуација на методите на политички ангажман.
Ромите, најголемото етничко малцинство во Европа, долго време се соочуваат со предизвици во политичкото претставување, често влошени од социјалните и економските разлики. Сегашната ситуација ја нагласува итноста за обновен дијалог во заедницата и со поширокото општество и зајакнување на ромската заедница. Тоа е остар потсетник дека застапеноста е важна, а нејзиното отсуство доволно зборува за работата што претстои.
Додека ромската заедница размислува за своите следни чекори, од суштинско значење е да се препознае важноста на различните гласови во обликувањето на политиките што ги засегаат сите граѓани. Отсуството на претставници на Ромите од парламентарниот пејзаж не е само загуба за нив, туку пропуштена можност за богатството на различни перспективи да влијае врз креирањето на европската политика.
Како што Европа се движи напред, императив е лекциите научени од ова искуство да информираат за поефективен пристап кон претставувањето. Патот до правична застапеност е полн со предизвици, но тоа е патување кое вреди да се преземе заради ветување за поправедно општество. Сегашната неволја на ромската заедница е повик за акција за сите заедници кои се стремат за место на масата каде што се носат одлуките за нивната иднина.
Мурат Халити
Косово-Данска
ЧАЧИПЕ
Discover more from EU Romapress
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
