Ромите стануваат симбол на нееднаквоста и неправдата што го обзема општеството

Неправда во судските одлуки,дискриминација на Ромите во контекст на полициска бруталност 

Се претпоставува дека правдата е слепа, но сликите и приказните што излегуваат од судниците сè повеќе го покажуваат спротивното. Посебно е вознемирувачко кога правосудниот систем се користи како инструмент за неправда против одредени заедници. Една од оние заедници кои често ги трпат последиците од неправедните судски одлуки и полициската бруталност се Ромите.
Ромите, долгорочно маргинализирана заедница во многу општества, се соочуваат со системска дискриминација која често се рефлектира преку судскиот процес. Наместо да бидат заштитени со закон, многу членови на ромската заедница често стануваат жртви на неправедни судски одлуки кои не само што ги ставаат во судир со правдата, туку и ги зајакнуваат предрасудите.
Полициската бруталност, која често претходи на судски постапки, дополнително ја влошува ситуацијата. Пријавите за злоупотреби од страна на органите на прогонот врз Ромите стануваат се почести, но реакцијата на судскиот систем за овие случаи честопати недостасува. Неодговорноста за полициските службеници кои ги надминуваат границите на нивните овластувања дополнително укажува на неправилности во системот.
Важно е да се нагласи дека неправдата кон Ромите не е само нивен проблем, туку сериозен предизвик за целото општество. Преку неправедните судбини што им се доделени, Ромите стануваат симбол на нееднаквоста и неправдата што го обзема општеството.
Реформата на правосудниот систем станува императив за да се осигура дека сите граѓани, без разлика на етничката припадност, имаат еднаков пристап до правдата. Ова вклучува темелна обука за полициските сили која се фокусира на почитување на човековите права и избегнување на дискриминација.

Правдата под сомнение: Неправедни судски одлуки по трагедијата на „Пластичарска“

Судскиот систем, често поздравуван како столб на правдата, почесто покажува сериозни пукнатини кога се во прашање ромската заедница и кои упатува на неправда.
Во неодамнешна судска постапка, 21-годишниот скопјанец Шукри Зеќири е осуден на две години и три месеци затвор за смртта на десетгодишното дете во сообраќајна несреќа што се случи на „Пластичарска“. Оваа пресуда покренува сериозна загриженост и го поставува прашањето за правичноста во правосудниот систем.
Сообраќајната несреќа се случила на необележан пешачки премин, а Шукри Зеќири го напуштил местото на несреќата. Во завршниот збор Зеќири тврдеше дека побегнал поради страв од можни претепувања.
Сепак, останува фактот дека едно дете го загуби животот, а судската казна што му беше досудена се чини недоволна да ја одрази сериозноста на овој трагичен настан.

Оваа блага реченица покренува прашања за одговорноста и правичноста на правосудниот систем. Дополнителна фрустрација особено кај членовите на семејството на жртвата предизвикува и фактот што Зеќири ќе остане во домашен притвор до правосилноста на одлуката.
Семејството на детето соочено со неправдата најави поднесување жалба. Нивниот глас не е само израз на личното страдање, туку и апел за поправеден систем кој ќе одговори на сериозноста на еднаква правда кон ромската заедница.
Овој трагичен случај укажува на потребата од сериозно разгледување на законските процедури и казни, особено во ситуации кои вклучуваат смрт на невини. Само преку критички преглед на правосудниот систем можеме да создадеме средина каде што правдата се служи без разлика на социјалниот статус или личното потекло.