Интервју Нури Селим „ Ти посакувам среќа„- книга посветена на мајка, жена ромка

Нури Селим по потекло од  Р.С Македонија од општината Шуто Оризари, кој долго време живее и работи во Шведска. Пред неколку дена од печат излезе неговата книга Антологија која е посветена на неговата мајка „ „Ти посакувам среќа„ на шведски јазик.

Нури Селим долги години пишува песни и поезија на ромски јазик, ова негово  литаратурно дело го одбележува неговиот почеток  а и мотивација во креирање на други литературни дела поврзани со начинот на живот, култура и традиција на ромската заедница од просторот на неговото потекло, Шутка.

ЕУ Ромапрес направи интервју со Селим во кој целосно можете да го прочитате подолу во текстот.

ЕРП. Што ве инспирираше да ја напишете оваа книга и дали постоел одреден момент или искуство што било пресудно за нејзиното создавање?

Н.С Мојата најголема инспирација за пишување на оваа антологија беше мајка ми, сите спомени од нејзиниоти нејзиниот начин на живот беа мојот компас кој ме водеше низ целиот процес.

ЕРП. Како би ја опишале главната порака или тема на вашата книга?

Н.С Сакав да преставам ромка ,мајка, жена, сестра баба… надвор од стереотипниот контекст во кој ромката е сместена и создадена само да се грижи за семејството, да ги заврши домашните работи (да чисти), да готви и да биди вечна слуга . Во мојата антологија опишувам силна и вредна мајка ромка која речиси секој ден се буди рано наутро, мајка која е жртва за своето семејство, без разлика дали надвор е -15° или +45° .да биде работно ангажирана на две работни места – за да придонесе пристоен живот на семејството.
Најдете време да го искористите секој слободен момент со вашите родители, оти тие нема да бидат вечно со вас и кога ке имате слободно време.

ЕРП. Како истражувавте и собравте спомени за вашата мајка за книгата? Дали тие споменувања беа извор на инспирација за вас?

Н.С Насловот е сеќавање на мајка ми и големото задоволство што сум дете -син на жената која ми значи се во животот, а оваа книга е најмалото нешто што можам да го надополнам за се што таа стори за нас откако таа се пресели на по убаво место. Ова е само еден почит кон мајка ми.

ЕРП. Како го избравте насловот за вашата антологија и што значи тоа за вас?’

Н.С Самиот наслов кажува дека спомените ми биле најголема инспирација.
Животот е прекраток за да останеме во чекор со непотребните работи..колку и да се измачуваме, на крај оставаме се и ништо не земаме со себе.Единствено што останува се твоите добри дела и сите спомени и спомени, така беше со мајка ми.

ЕРП. Кои се најважните лекции што ги научивте во процесот на пишување и објавување на вашата прва книга?

Н.С Не пишувајте ако сте гладни, лути, лути или под стрес.

ЕРП. Можеш ли да споделиш некои посебни моменти или сцени од процесот на пишување на книгата кои ти оставиле посебен впечаток?

Н.С Многу е важна соработката и континуираниот контакт со професионалци од ова област, од уредник до асистент за пишување, со кој имаме многу разговори, консултации и блиски односи, нивните совети ми ја отворија љубопитноста кои ме носеа низ времепловот на минатото, на мојата младост и животот на мајка ми.

ЕРП. Како се чувствувавте кога дознавте дека вашата книга ќе биде објавена? Какви се вашите чувства сега кога книгата е достапна за читателите?

Н.С Радоста не се опишува со зборови, а чувството да држиш книга и да станеш писател е неописливо чувство. Ова е моето ново поглавје во животот и во мојата работа со Ромите.Позитивно сум изненаден од сите честитки и реакции од јавноста и од моите пријатели и колеги и многу Роми од цела Европа.

ЕРП. Дали имате планови за идни книги или проекти на кои планирате да работите?

Н.С Апсолутно, сега кога ги надминав првите потешкотии околу пишувањето, нема да застанам да пишувам, ова беше за мене голем предизвик.После долга пауза повтроно пишувам.Знате јас и порано пишував песни, поезија на ромски, или тектовци за театар но ова е она вистинското.

ЕРП. Како би го опишале вашиот процес на пишување и како наоѓате инспирација за вашата работа?

Н.С Процесот се одвиваше на професионално ниво, располагав со сите можности кои ми беа дадени од тимот со кој соработував .Тоа се луѓе кои на располагање имат околу 2000 професионални писатели. Еднаш неделно испраќав текстови на мојот „ cauoch„ каде што таа го разгледуваше текстот, се разговараше за измени корекции и.т.н.
Некогаш беше потребно и по 10-15 патио да се праќа ист текст, за да се дојде до финалната верзија.
Тимот со кој работев имале желба целата историја да автентична без драстични корекции на спомените кои ги имам нашишано во книгата.

ЕРП. Каков совет би им дал на другите кои размислуваат да ја напишат и објават својата прва книга?

Н.С Мојата порака до сите Роми, пишувајте додека не ви крварат прстите.Сега имаме поголема можност од кој било друг.Сега немаме потреба усно да ја пренесуваме нашата порака од генерација на генерација.
Замислете ако слушате предавање за Роми или гледате филм или театар, сето тоа ви е ограничено во мозокот додека се сервира, но ако го напишете на читателот, овозможувате неограничена фантазија на сликата и случаите каде што читачот создава сопствена фантазија за личност, време, место итн