Kozom bi šaj ikeraja o hohavipe kozom si lačeste, kozom lače bukja si kerde baši amenge, numa anglo sa vi korkori peske?
Panda nane amen mangin te bi arakaja o iklibe taro hohavipe kola diverakj servirinenala amenge ko thagaripe kote so dživdineja sar puka koymetika, servilno imaginacija mujal okola kola so defilirinena mašnencar, brendirano šejenca, bare vrdonencar thaj kerencar sa vile?
Pakjaja but, te pene kuvgjem ki disavi khorakhani serija savi sakana agorkerela bahtasa.
Numa palo adava na dikaja o vazdimo maškartuno parmako taro okola kaseke so but sijamen pakjin.
Vi so sijem te vakera džangavde a,en na legaraja khanči vi so sijem zorale vi so kuvaja ki rolja sar bare analitičarija. Kote so proceninaja „ guruvalipe“, dilinipe“, „binanibe godi“…
Amen ni dikaja o boe tari Duga, soske amare jakja nane sikle te diken diferetno koloriteti, sikle sijem te dika „ sivilipe“ kova soblokirinela e khameskere zrakia thaj lengiri enegija te avel dži amende.
O džanipe thaj o lafi kerin taro gogjaverno “ dilino“ kova so thamarinela ko disavo bukvari baši o bare si sal trujali bilači čar.
O realiteti si akate ko na but dur horizonti taro amaro diklo rotaru, kote so amari lumia amari rota kote so si i jekhin si mukli, čordi, pustalumi, bi jekutni taro sakone mafiaško legalnikane kupe, taro bigogjavera šerutne kola so pes sikavena sar reprezentija kola so si zorale bidarutne thaj kola so si zaruri palo bilo savo fiati ola te oven te len i viktorija prekal o scenario so sakana dikaja le prekal i dar zoralo agitrop, thaj bilačakoro terori.
Ola na ka peren korkori, pareste te peren korkori taro bilačipe legere buti keribasjoro.
Pareste te peren bizo zori taro viktimilizirime, bizo egzersistia tharo kurtulipe tari ekslozivno katarza.
Пред да стане малку подобро, ќе стане многу полошо ако оставаме така како што е
Колку ли ќе можеме да издржиме на лагите колку добро ни оди, колку убави и успешни работи се направени за нас но и пред се за себе.
Се уште немаме желба да си го пронајдеме излезот од лагите.
Се плашиме ли ние воопшто дека нема излез од лагите кои деноноќно ни ја сервират за цартството во кој живееме како пука козметика, сервилна имагинација, наспроти оние кои дефилират со вратоврски , бренидрана облека, скапи автомобили и куќи ко вили?
Просто веруваме како да сме влезени во некоја турска серија која секогаш завршува со среќен крај.
Но зад завесата во реалноста многумина не го гледат средниот прст подигнат кон оние кои дословно веруват во се и сешто.
Иако сме гласни, силни но не спроведливи , глумиме врвни аналитичари со проценка„каква глупост„, „лудост„ недостаток на мозок„ …
Ние не ги гледаме боите на виножитото, нашите очи не се навикнати на многу различни бои.
Ние сме навикнале на сивилото кое ги блокириа сончевите зраци и нивната енергија да допре до нас.
Занесот и говорот на паметниот „лудак„ кој гради и твори во некоја читанка за возрасни е само мов и трева.
Реалноста е тука и не толку далечна од хоризонтот на нашиот видео круг каде нашиот свет, нашиот округ во која заедницата е запоставена, ограбена, пуста и поделена, од секакви мафијашки легални групи, од избезумени водачи кои ни се преставуват како бестрашни, и кои морат по секоја цена да бидат победници, со веќе видено сценарио на влевање на страв и насилен агитпроп ( Скратеница за агитација и пропаганда) и бесрамната суровост.
Тие не ќе паднат самите, тешко е да пропаднат од злосторствата и злоделата.
Тешко без отпор на очајниците, тешко без искуство на спас од експлозивна катарза (процес на ослободување на негативни емоции).
Discover more from EU Romapress
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
