Jali i Italia ka džal poadari e diskriminacija upreder e romani jekhin palo ko avibe e Džordžia Melone?

I viktoria tari italijansko esktremno dhnali ko alusribe ani Italiam prekal o pedžarde m vakerena so i Italija šaj te iraanlpe ko karanlukoskiri vrama taro fašizam taro Musolini.
I liderka tari eksremno dahnali partija Italianska phralja i Džordžia Meloni koja so ka ovel šefi ki akaja esktremno dahnali koalicija kote so lena than o partie Liga taro mateo salvini thaj Forca taro Berluskoni, a kaskere politikakere ideologie si fundavne sar antimigracisko politike thaj o antiromanizam ka lel than ko guvermentija kola so si vi agjar ekstremno radikalno sar soj o Viktor Orban tari Ungarija thaj tari Polska o Mateuš Moravjecki.
I Meloni niked saste na čudingja plo pandipe e italijakere neofašistikane tradicijaja, vi so vakerela kaj lakiri partija si sal „konzervativnikani“ thaj kaj o fašizam si ko palunipe.
O trine jagakoro logo si kontra lakoro vakeribe, akaja si tradicija lakere partijaj e fašistikane palunipja kova so džživdinkerela o amblemi taro Italiakere phralja, kova so vazdena o baripe taro piro ideologo.

На сликава се гледа човек кој седи на клупа со порака:
„Роден сум кога владееше Мусолини, нема да умрам додека владее Мелони. Господ нека ни помогне на сите„

Konkretnikane i natalistikani opcesia taro 20 beršengoro šerutnipe taro Duče thaj leskoro „ maribe baši bijandipe“ ulo simboli avdive e partijake Italiakere phralja.
O phralja tari Italija isilen pire darhie ko neofašizam palo ko 1945 berš. Ko lakere adolsecetno berša i Melone sine ektremno dahnali aktivistka koja so barjakerela sa e fašistikane diktatore Benitoo Musolini.
O formiribe guvermento tari akaja ekstemno radikalno partije ka buvljakerel vi i bilači emigrantsko politika, anglo sa vi ki romani jekin kola so dživdinena ko but blače šarrie ani Italia thaj kerelape lafi so akate dživdinena pobueter taro 150 000 Roma anglo sa emigrantia tari Purabali Evropa maškar kote si vi thaj mebria ko EU.
Lengoro hali e ekstremno dahnale policijaja thaj e antiromanizmea pšnda pobut ka bilačakerel thaj ka vaydel i demonizacija koja so si panda ačili tari vrama taro Berluskoni, kova so ki pli vrama kedela sa nišani e parmakongoro taro Roma ani Italija savo keribaja kergja diskriminiračko skandali.
I akharin taro nekobor NGO baši arakibe manušikane hakaja hazri kergja deokumenti kova so bičalgale dži ki Evropakiri Komisija, koja pa irangja kaj nane araklo nisavo diskriminiračko čini taro guvermenti taro Berluskoni prema e Roma, lendor lengere nišania taro parmakia.
Evropakiri Komisija havljargja so o lende nišania taro parmakia e roengere ko italiakere kampia na sikavena etikani diskriminacija koja si ko panlipe e hakoja taro EU. O Roberto Maroni, ninisteri baši andrune bukja vakerela so o havljaribe taro Žak Baro o europakoro komesari baši hakaja sikavela so o došakeribe thaj o nasulipe kola so ola dobingje sine bi hakume. O hako si čalo vakergja o Maroni.
Vi ko guvermento tari vraa taro Salvini kova sine tega ministeri baši andrune bukja thaj ko jekh lideri tari Italijanikani Liga sar dahnali partija, i romani jkehin ani Italija sine ko diskrininaciono statusi odoleja so i akcia taro Salvini te gejnel sa e Romen ani Italija thaj okola kola so nanelen lila silaja te deportirinelen angja baro skandali thaj sine vakerdoso asvke akcije si bi ustavnikano thaj kompletno diskriminiračko.
Ov sine but kritikjumo taro NGO baši manupikane hakaja pa vi agjar tari ple kolege tari koaliciono guvermenti koal so neko lendar kergja paralele baši o napia prekal o Jadije taro fašistikano lideri o Benito Musolini.
Ki vrama taro soldiuj akala guvermentia o kampia e romane sine but fore atakujme taro neonacistija molotovo kotelencar kova so legargja bare jagalipe nekobor vikrimencar.

Trujal o romano aktivisti thaj pravniko o Orhan tahir, akava si panda jekh nišani so e romano puchibe si but pomarginalizirimo nego angleder 10 berš.
O Tahir havljarela so akava si rezultati taro odrdeno politika koja so čivelape ko politikakere akademikane rote. I resarin si te ulavelpe o romano pučibe taro pučibe o fašizam soske odova ka politizirinelpe e romane problemia thaj ka čivelpe javer pervazi.

Ko than odova e Roma trebena te pandenpes ki sfera e socijalno , saslaribaskiri politika, ko arti, thaj kultura thaj ma te meken lenge than te ikoven thaj te keren politike.
O hali e Romengoro ki Evropa na trebela te dikelpe sar panli specifikani neofašistikani themtni politika, numa sal sar jekhutne čipote ko pagibe e manušiaken hakaja thaj policiakoro brutalipe thaj javera bukja.

Дали Италија ќе продолжи со дискриминација на ромската заедница со доаѓањето на Џорџија Мелони?

Победата на италијанската екстремна десница на изборите во Италија според познавачите ке ја врати Италија во мрачното минато на фашизмот од времето на Мусолини.
Лидерката на партијата Италијански браќа Џорџија Мелони која е и шеф на коалицијата составена од десно радикални партии Лигата на Матео Салвини, и Форца Италија на Берлускони, чии политички идеологии се засновани на антимигрантската политика и на антироманизмот ке се приклучи на десно радикалните влади како што е владата на Виктор Орбан од Унгарија, владата на полскиот премиер од Полската партија на правото и правдата (ПиС) на Матеуш Моравјецки.
Мелони никогаш целосно не ја отфрлила својата поврзаност со италијанската неофашистичка традиција, иако тврди дека нејзината партија е само „конзервативна“ и дека фашизмот е минато .
Тробојниот пламен во логото спротивност со тоа тврдење: ја слави поврзаноста на нејзината партија со нејзиното фашистичко минато со оживување на амблемот на MSI. Браќата од Италија, исто така, ги овековечуваат вредностите на својот предок. Конкретно, наталистичката опсесија на 20-годишното владеење на Дуче, со неговата „Битка за раѓање“, опстана симбол и денес на партијата Браќата од Италија.
Браќата на Италија имат свои корени од неофашизмот по 1945 година. Во нејзините тинејџерски години, Мелони беше екстремно десничарска активистка која го фалеше фашистичкиот диктатор Бенито Мусолини.

Формирањето на влада од ова екстремна радикална десница ке ги продлабочи и така лошата емигратнска политика, пред се кон ромската заедница која во Италија според некои проценки живеат во сурови услови во диви кампови околу 150 000 Роми претежно мигранти од Источна Европа од кои грото се членки на Унијата.
Нивната состојба со ектремно радикалната полиција и антироманизмот ќе ги влоши односно ке ја подигне демонизацијата која трае уште од времето на Берлускони кој во времето на својот мандат наредил земање на отпечатоци на Ромите во Италија, со кој направил дискриминрачки скандал.
Прозивката на неколку невладини организации за заштита на човекови права приготви преставка која ја поднесе до Европската комисија која пак за чудо не не најде никаква дискриминација од владата на Берлускони кон Ромите со зимање на нивни отпечатоци.
Европската комисија соопшти дека земање отпечатоци од прсти на Ромите во италијанските кампови не претставува етничка дискриминација и е во согласност со правото на ЕУ. Роберто Марони, министерот за внатрешни работи, рече дека изјавата на Жак Баро, европскиот комесар за правда, покажува дека „обвинувањата и навредите што ги добивме беа неоправдани. Правдата е задоволена“.
И во владата на тогашниот министер за внатрешни работи лидсер на радикалната десница на партијата на Италијанска лига Матео Салвини ромската заедница била на дискриминарчки удар со акцијата на министерството за внатрешни рабноти да се пребројат сите Роми во Италија, и тие кои немат регуларен престој присилно да бидат депортирани.

Неговиот повик беше оценет како неуставен од групите за човекови права, па дури и критикуван од членовите на неговата сопствена коалициска влада, при што некои во Италија прават паралели со мерките насочени кон Евреите под фашистичкиот воен водач Бенито Мусолини.
Во времето на двете влади , многу ромски кампови беа на удар на националисти кои со молотеви коктели предизвикувале пожари о камповите во кои имало и жртви/
Според ромскиот активист и правник по професија Орхан Тахир, ова е уште еден
знак дека ромското прашање денес е многу помаргинализирано отколку пред 10 години.
Тахир наведува дека тоа е резултат на одредена политика која се турка во политичките и академските кругови. Целта е да се одвои ромското прашање од прашањето на фашизмот затоа што тоа ќе ги политизира ромските проблеми и ќе ги стави во сосема поинаква рамка. Наместо тоа, Ромите треба да се затворат во сферата на социјалната политика, здравствената политика, уметноста и културата и да не им се дозволи да излегуваат и да зборуваат за политика.
Ситуацијата на Ромите во Европа не треба да се гледа како поврзана со специфична неофашистичка државна политика, туку едноставно како поединечни случаи на прекршени човекови права, полициско насилство итн.