Panagjureskoro gavutno cirkusi khelinaja tari Oteleskiri tragedija“ Te ovel pe jali te na ovelpe“

E panagjureskoro cirkusi si anglo amaro gav.Defilirinena klovnia,casteleskere šutia, dreseria taro mačke, šošoja… numa na dikava e eelefenten, lionen, tigre…k*rav asavko cirkus cirkuzantsko.

Defilirinena anonimusia disave hieroglifsko parolencar kola nit ola na džanena so si hramomo ano odova nit pa okola kola so hramongje lenge nažti iranena o džandipe taro akala parole, nit pak pakjana lende.

Kuvena davulia,ečinena tombonia, džiani ano drom gindoske hazri kerenam te kuven mangena.

Ano adava gavutno panagjureskoro cirkusi sa si jekh, o šošoja ačona vi sar šošoja, o mačke ačona mačke, o dresieria dreseria, khanči ni trampinelpe, sem o gindo, kova so si zavisno tari khelin ka dikelpe kozom sem tela ko cirkuzantsko cara.

Numa jekh si siguritetno, ma te džakeren so i dikhlimata ka haljovel i khelin tumari, džži kote tumen khelena i scensko khelin ano baro sastrnalo kafezi, kamšikoja ano vasta sar dreserinena e mačken haj ešošojen, a tari vaver rig oklovnija thaj o šuutia,ko than te khelen i khelin asajbaske, ola prekal pire sastrnale vilice longjarena i godi prekal i kabaretsko prestava tari Oteleskiri tragedija“ Te ovelpe jali te na ovelpe“.

Poetsko vakerdo khulalipe.

Prebuter istamlkeribe enegetsko pijbaskere bukja prekal o eura kerena lengoro paripe but paro. Kova so o manuš našti legerarela pi pire pike thaj vi gjar našti šunela dži ko agor akaja cikuzanstko khelin ano miro gav.

O cirkusi thavdela ponadari, tahara si ano vaver gavm thaj agjar dži ko bidikhiba.

Панаѓурски селски циркус со преставата на Отеловата трагедија „Да се биде или да не се биде„

Панаѓурскиот циркус е пред моето село. Дефилират дворски шутови, кловнови, дресери на мачки, зајаци…за чудо нема слонови, лавови, тигри… е*бати таков циркус циркузантски.

Дефилират анонимуси со некакви хиероглифи-чки пароли за кои тие самите не можат да го толкуват, па ниту оние кои ги напишаа тие пароли не веруват во тоа што го напишале.

Удират тапани, тромбони ечат, народ на улица за број се спрема, влез да има.

На тој селски панаѓурски циркус се е исто, зајаците остануват зајаци, мачките мачки…и дресите дресери, не се менува ништо сем бројката , во која од зависност на преставата ке се види кој колку ли не има под циркузантскиот шатор.

Но едно е сигурно да не очекувате дека публиката ке ја разбере преставата, додека вие ја играте сценската игра, во голем железен кафес и во него дресерот со голем камшик ја покажува сета своја вештина, на дресерските способности кон мачките и зајаците, а додека кловновите во овој случај дворските шутови , кои се во улога на солење на памет преку железни вилици, и наместо смеја, комедија, кабаретска престава од типот на Отеловата трагедија „Да се биде или да не се биде„

Поетски кажано пресерување.

Премногу користење на енергетски пијалоци во вид на евричи ја прават нивната тежина толку тешка што нема човек кој би можел до крај да ја изледа и сослуша циркузантската престава во моето село.

Циркусот си врви, утре во некое друго село и така во недоглед.