Орхан Тахир „Добра практика на инвазија на тешко вооружени, маскирани жандарми во бугарските ромски населби „

Нема повеќе „Отворен сусам“, магичниот збор е „Превенција“. Но, која пештера се отвора со овој магичен збор? „Добрата практика“ на инвазија на тешко вооружени, маскирани жандарми во бугарските ромски населби продолжува и на овие избори. Но, тоа се случува само во ромските населби. Ајде да ја видиме временската линија: – 12 септември – жандармеријата влегува во областа „Раина Књагиња“, Јамбол – 15 септември – жандармеријата влезе во областа „Ценеви“, град Дупница. – 16 септември (денеска) – жандармеријата влегува во областа „Изток“, град Пазарџик. Уште во колку ромски маала ќе влезе жандармеријата пред денот на изборите? Зошто жандармеријата, а не редовната полиција? Тоа е како да одиме во некоја бразилска фавела каде што очекуваат жителите да пукаат во нив. Дали живеат толку опасни луѓе во овие населби? Дали треба да се казнуваат колективно? Зошто овие практики се нормализирани? Зошто никој не го прашува раководството на МВР врз која основа се спроведуваат овие дејствија и со која цел? Секако, со ваквите постапки секогаш ќе има некој што го прекршил законот, во окрузите „Лјулин“ и „Надежда“ веројатно бројката ќе биде многу поголема, но овде значењето е поинакво. Мечката од Белица може да ја нападне циганката и ќе се соберат илјадници потписи во одбрана на мечката (46.330 потпишаа петиција за спас на мечката). А жандармеријата може во 6 сабајле да влезе во циганските куќи и да ги вади циганите и циганите од креветите. Така се создава почит. Така акумулирате поени. Така се создава радоста. А кога ова ќе се прикаже на телевизија, радоста станува национална. Но, утре кога жандармеријата ќе почне да влегува во куќите на опозиционерите, новинарите, „паметните и убавите“, тогаш кој ќе се радува? И тоа време ќе дојде, колеги демократи и господа комунисти, тоа веќе доаѓа. Го преспавте Румен Радев, му се радувавте на крената тупаница, молчевте за поздравот на Џамбазки, му аплаудиравте на Рашков. Сетете се на зборовите на демонстрантот Хаџигенов „Рашков е како лудак со автомат, но ми се допаѓа“ и ова се зборови на адвокат! Па, овој митралез утре ќе се сврти против хаџигеновците и хаџипенчевците. Затоа што одобрија замена на бојкоборишовизмот со бојкорашковизам и добија места во кабинетите на Радев. Овие луѓе го кренаа црвен тепих патот до пештерата на авторитаризмот. Соучесници, коалициски партнери, деловни партнери, свекор, братучеди, тетки, чичковци. „Десет мали црнци“ од Агата Кристи. „Превенција“, само „превенција“, тоа е магичниот збор, со превенција не треба ништо да докажуваш, делуваш превентивно за да не се случи нешто што евентуално може да се случи во иднина („тепај го циганот пред да скрши стомната“). Превентивно апсење во распуштен парламент, недостиг на парламентарна контрола, немање граѓанска контрола, немање партии, кој студирал историја ќе ги повлече потребните историски паралели. Да, еве одиме повторно. Schutzhaft (превентивен притвор).
Овие демонстрантски акции за заплашување на ромското население пред избори стануваат пракса во Бугарија и на нив не реагира ниту една бугарска политичка партија или граѓанска организација. Ниту демократите, ниту социјалистите, ниту зелените не се противат на оваа политика. Луѓето од НВО се исто така невообичаено тивки, можеби затоа што нивната улога е сведена на партнери на централната и локалната власт. Тука е големата разлика меѓу Бугарија и земјите како Италија, Романија, Македонија, Чешка или Словачка, каде што се уште има политичари и организации кои реагираат на некој начин. Овие превентивни активности доведуваат до намалување на излезноста на гласачите кај Ромите кои се повеќе од 10% од бугарското население. Ова е многу загрижувачко и води кон дополнително исклучување на бугарските Роми од политичките процеси.

Орхан Тахир „Добра практика за нахлуване на тежко въоръжени, маскирани жандармеристи в български ромски селища“

Вече няма “Сезам отвори се”, вълшебната дума е “Превенция”. Но коя пещера се отваря с тази вълшебна дума? “Добрата практика” за нахлуване на тежковъоръжени, маскирани жандармеристи в ромските квартали на България продължава и на тези избори. Само в ромските квартали обаче става това. Да видим хронологията:
– 12 септември – жандармерия влиза в кв. “Райна Княгиня”, гр. Ямбол
– 15 септември – жандармерия влиза в кв. “Ценеви”, град Дупница.
– 16 септември (днес) – жандармерия влиза в кв. “Изток”, град Пазарджик
В колко още ромски квартала ще влезе жандармерията до деня на изборите? Защо именно жандармерия, а не обикновена полиция? Все едно влизат в някаква бразилска фавела, където очакват жителите да стрелят по тях. Толкова опасни хора ли живеят в тези квартали? Колективно ли трябва да бъдат наказвани? Защо се нормализират тези практики? Защо никой не пита ръководството на МВР на какво основание се извършват тези акции и с каква цел? Разбира се, при такива акции винаги ще се намери някой сгазил закона, в кварталите “Люлин” и “Надежда” сигурно бройката ще е много по-голяма, но тук смисълът е друг.
Мечката от Белица може да напада циганката и ще се съберат хиляди подписи в защита на мечката (46 330 подписаха петиция за спасяване на мечката). И жандармерията може да влиза в циганските къщи в 6 сутринта и да изкарва циганите и циганчетата от леглата им. Така се създава респект. Така се трупат точки. Така се създава радост. А когато това се показва по телевизията радостта става национална. Но утре, когато жандармерията почне да влиза в къщите на опозиционерите, на журналистите, на “умните и красивите”, тогава кой ще се радва? А това време ще дойде другари демократи и господа комунисти, то вече идва.
Проспахте Румен Радев, радвахте се на вдигнатия му юмрук, мълчахте за поздрава на Джамбазки, ръкопляскахте на Рашков. Спомнете си думите на протестъра Хаджигенов “Рашков е като лудия с картечницата, но ми харесва” и това са думи на адвокат! Ами тя тази картечница ще се обърне утре срещу Хаджигеновците и Хаджипенчовците. Защото те утвърдиха замяната на Бойкоборисовизма с Бойкорашковизма и получиха местенца в служебните кабинети на Радев. Тези хора постлаха с червен килим пътя към пещерата на авторитаризма. Съучастници, коалицинни партньори, бизнес партньори, сватове, братовчеди, стринки, лелинки. “Десет малки негърчета” по Агата Кристи.
“Превенция”, просто “превенция”, това е вълшебната дума, при превенция няма нужда да доказваш нищо, действаш превантивно, за да не стане нещо, което може евентуално да настъпи в бъдеще (“бий циганчето дорде не е счупило стомната”). Превантивен арест при разпуснат парламент, липса на парламентарен контрол, липса на граждански контрол, липса на партии, който е учил история ще направи нужните исторически паралели. Да, пак сме там. Schutzhaft (превантивно задържане).
Тези демонстративни действия за сплашване на ромското население преди избори се превръщат в практика в България и нито една българска политическа партия или гражданска организация не реагира на тях. Нито демократите, нито социалистите, нито зелените се противопоставят на тази политика. Хората от НПО също са необичайно тихи, може би защото ролята им е сведена до тази на партньори на централната и местната власт. Тук е голямата разлика между България и страни като Италия, Румъния, Македония, Чехия или Словакия, където все още има политици и организации, които реагират по някакъв начин. Тези превантивни дейности водят до намаляване на избирателната активност сред ромите, които са над 10% от българското население. Това е много тревожно и води до по-нататъшно изключване на българските роми от политическите процеси.

Орхан Тахир Правник